Żywe istoty

nawet z potrzebą ich czytania nie walczę, po prostu czytam... Mamy tu trzy historie, które toczą się w trzech różnych wiekach, mamy łącznik w postaci krowy morskiej oraz ludzi, którzy również tworzą tę opowieść, a dokładniej ich potrzeby i ambicje. W tej powieści fikcja zasiada obok faktów, pije z nimi z jednego pucharu i każe czytelnikowi pochylić się nad kunsztem Autorki. Tylko doskonałe pióro potrafi uczynić granicę między prawdą a fałszem tak niewidoczną. Tylko tak precyzyjnie składane literki dają powód do głębszej refleksji. Okazuje się, że to nie tylko trzy historie, to również opowieść o tym co stracone bezpowrotnie, co wciąż tracimy... Jak bardzo jesteśmy ślepi w dążeniu do celu? Ta powieść jest subtelną wyprawą w rejony, w których ma się chęć przebywać. Dajemy się ponieść emocjom, bo czy da się bez nich towarzyszyć bohaterom? Na pewno nie tutaj. Jednak mimo tej ekscytacji i fascynacji, które towarzyszą poszukiwaniom krowy morskiej, gdzieś tam na dnie czai się smutek za tym co sami zniszczyliśmy. Piękna powieść, świetne historie... Polecam nie tylko ten tytuł, ale całą serię, każde spotkanie z nią to prawdziwa czytelnicza uczta i wiecie #wartojakpieron