Płuca

i zaczęła nieśmiało kusić. W końcu w moje ręce wpadła książka #pojechałamdobratanapołudnie i już wiedziałam, że chcę więcej. Tym razem dzięki uprzejmości @wydawnictwo_poznanskie przeczytałam najnowszą powieść z serii skandynawskiej #pluca prosto spod pióra #pedrogunnlaugurgarcia To podróż przez losy rodziny, nasączona emocjami, miłością, smutkiem, ale dająca nadzieję. Razem z bohaterami wędrujemy przez kontynenty i widzimy jak losy jednych wpływają na życie drugich. Odkrywamy ich sekrety i trwamy przy nich gdy mierzą się z traumami, trudnymi wyborami. Pokazują nam jak wielka jest siła miłości, wybaczenia, zrozumienia. Pięknie napisana, refleksyjna, zapadająca w pamięć. Ta proza kradnie nasze wolne chwile by dać nam ukojenie, zrozumienie. Trudno ją odłożyć, nawet gdy boli. Niezwykle klimatyczna i pochłaniająca, czaruje słowem i przekazem, warta każdej spędzonej z nią chwili. Literatura skandynawska ma swoich odbiorców, jednym z nich jestem ja, a Was zachęcam do tej znajomości. Mogę tylko dodać #wartojakpieron

która ma trudną relacje z ojcem. Pewnego dnia dostaje od niego książkę, w której opisał losy całej rodziny. Mężczyzna chce pokazać córce, skąd się wzięły niektóre jego zachowania. Autor przenosi nas do książki, którą dostała kobieta i przeplata to opowieścią o jej losach. Historia rodziny zaczyna się w malowniczej Toskanii na początku I wojny światowej, później wraz z emigrantami przenosi się do Toronto i kończy się na Islandii. W tej rodzinie aż roi się od sekretów i niedomówień. Autor pokazuje w jaki sposób przenoszone są traumy z pokolenia na pokolenie oraz jak ważne są rozmowy. "Płuca" to historia przede wszystkim o rodzinie i jej losach na przestrzeni wielu lat i kontynentów. Historia nie zawsze jest poważna, na początku mocno przyspiesza jednak później zwalnia i skupia się na ważnych problemach. Znalazłam tu nawet elementy realizmu magicznego. Autor porusza tu tematy dorastania, miłości, rozstań, imigracji, nałogów czy rodzicielstwa.