Współczesna rodzina

jest łatwo uchwycić te wszystkie niuanse, przecież sami w prawdziwym życiu nie potrafimy ich zobaczyć lub pojąć. Jeśli książka jest w stanie otworzyć nam oczy na jakąś sferę, sprawić, że zaczynamy analizować swoje własne życie, to znaczy, że autor naprawdę się spisał. Wg mnie „Współczesna rodzina” Helgi Flatland jest właśnie taką pozycją, która skłania do refleksji, do przyjrzenia się relacjom z bliskimi. Być może znajdziecie tutaj coś, co jest Wam dobrze znane, z czym sami się borykacie. To nie jest wygodna proza, ona naprawdę uwiera, denerwuje, boli. Tak jak w każdej zwyczajnej rodzinie, tutaj tez emocje buzują, a jej członkowie miotają się między potrzebami swoimi i innych. Kiedy Liv, Ellen i Hakon dowiadują się, że ich rodzice rozwodzą się po czterdziestu latach małżeństwa, są totalnie zdezorientowani. Jak to możliwe? Zaczynają się bać, analizować wspomnienia. Rzeczywistość ich przytłacza. Zupełnie tracą grunt pod nogami. Helga Flatland dobitnie pokazuje, jak jedno wydarzenie potrafi zburzyć spokój całej rodziny. Jak nawarstwiające się przez lata problemy mogą z dużą mocą wybuchnąć. Okazuje się, że nie dość, że bohaterowie nie mogą być pewni przyszłości, to paradoksalnie tez przeszłości. Świat zbudowany ze wspomnień wali się, jak domek z kart. Fundamenty rodzinne, na których budowali swoje życie nagle okazały się niewystarczające. Konstrukcja stworzona z oczekiwań, nadziei i planów zaczęła się chwiać... Helga Flatland w niezwykle precyzyjny sposób nakreśliła sylwetki psychologiczne postaci. Tak naprawdę rozłożyła na czynniki pierwsze ich traumy, nawarstwiające się problemy, niespełnione nadzieje, frustracje, właściwie to wszystko, co najbardziej boli. Pokazała relacje rodzinne na różnych poziomach, oraz jaki miały i mogą mieć wpływ na życie każdego z członków rodziny. Ta dogłębna analiza autorki przyniosła efekty, bo ja jako czytelnik zaczęłam odczuwać dyskomfort. Problemy z którymi borykali się bohaterowie mnie również zaczęły uwierać. Pierwszoosobowa narracja, czyli oddanie głosu każdej z postaci pozwoliło mi spojrzeć szerzej na danym problem. Miałam też nieodparte wrażenie, że one otwierały się przede mną. To odczucie, że bohaterowie mi się zwierzają, towarzyszyło mi już do końca. „Współczesna rodzina” to moje kolejne spotkanie z z serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich i znów bardzo udane. Cieszę, że Wydawnictwo Poznańskie tak wspaniale i tak świadomie dobiera pozycje. Niezmiennie zachwycam się oprawą tej serii. Za każdym razem doceniam pracę tłumaczy, tym razem Karoliny Drozdowskiej. Helga Flatland udowodniła, że jest nie tylko świetnym obserwatorem, ale również potrafi bardzo dobrze interpretować to, co widzi, słyszy i odczuwa. "Współczesna rodzina" jest wynikiem bardzo dogłebnej analizy relacji rodzinnych. Jej książka doskonale pokazuje, jak wiele problemów można zamieść pod dywan i jak trudno je potem stamtąd wyciagnąć.

jest łatwo uchwycić te wszystkie niuanse, przecież sami w prawdziwym życiu nie potrafimy ich zobaczyć lub pojąć. Jeśli książka jest w stanie otworzyć nam oczy na jakąś sferę, sprawić, że zaczynamy analizować swoje własne życie, to znaczy, że autor naprawdę się spisał. Wg mnie „Współczesna rodzina” Helgi Flatland jest właśnie taką pozycją, która skłania do refleksji, do przyjrzenia się relacjom z bliskimi. Być może znajdziecie tutaj coś, co jest Wam dobrze znane, z czym sami się borykacie. To nie jest wygodna proza, ona naprawdę uwiera, denerwuje, boli. Tak jak w każdej zwyczajnej rodzinie, tutaj tez emocje buzują, a jej członkowie miotają się między potrzebami swoimi i innych. Kiedy Liv, Ellen i Hakon dowiadują się, że ich rodzice rozwodzą się po czterdziestu latach małżeństwa, są totalnie zdezorientowani. Jak to możliwe? Zaczynają się bać, analizować wspomnienia. Rzeczywistość ich przytłacza. Zupełnie tracą grunt pod nogami. Helga Flatland dobitnie pokazuje, jak jedno wydarzenie potrafi zburzyć spokój całej rodziny. Jak nawarstwiające się przez lata problemy mogą z dużą mocą wybuchnąć. Okazuje się, że nie dość, że bohaterowie nie mogą być pewni przyszłości, to paradoksalnie tez przeszłości. Świat zbudowany ze wspomnień wali się, jak domek z kart. Fundamenty rodzinne, na których budowali swoje życie nagle okazały się niewystarczające. Konstrukcja stworzona z oczekiwań, nadziei i planów zaczęła się chwiać... Helga Flatland w niezwykle precyzyjny sposób nakreśliła sylwetki psychologiczne postaci. Tak naprawdę rozłożyła na czynniki pierwsze ich traumy, nawarstwiające się problemy, niespełnione nadzieje, frustracje, właściwie to wszystko, co najbardziej boli. Pokazała relacje rodzinne na różnych poziomach, oraz jaki miały i mogą mieć wpływ na życie każdego z członków rodziny. Ta dogłębna analiza autorki przyniosła efekty, bo ja jako czytelnik zaczęłam odczuwać dyskomfort. Problemy z którymi borykali się bohaterowie mnie również zaczęły uwierać. Pierwszoosobowa narracja, czyli oddanie głosu każdej z postaci pozwoliło mi spojrzeć szerzej na danym problem. Miałam też nieodparte wrażenie, że one otwierały się przede mną. To odczucie, że bohaterowie mi się zwierzają, towarzyszyło mi już do końca. „Współczesna rodzina” to moje kolejne spotkanie z z serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich i znów bardzo udane. Cieszę, że Wydawnictwo Poznańskie tak wspaniale i tak świadomie dobiera pozycje. Niezmiennie zachwycam się oprawą tej serii. Za każdym razem doceniam pracę tłumaczy, tym razem Karoliny Drozdowskiej. Helga Flatland udowodniła, że jest nie tylko świetnym obserwatorem, ale również potrafi bardzo dobrze interpretować to, co widzi, słyszy i odczuwa. "Współczesna rodzina" jest wynikiem bardzo dogłebnej analizy relacji rodzinnych. Jej książka doskonale pokazuje, jak wiele problemów można zamieść pod dywan i jak trudno je potem stamtąd wyciagnąć.

jest łatwo uchwycić te wszystkie niuanse, przecież sami w prawdziwym życiu nie potrafimy ich zobaczyć lub pojąć. Jeśli książka jest w stanie otworzyć nam oczy na jakąś sferę, sprawić, że zaczynamy analizować swoje własne życie, to znaczy, że autor naprawdę się spisał. Wg mnie „Współczesna rodzina” Helgi Flatland jest właśnie taką pozycją, która skłania do refleksji, do przyjrzenia się relacjom z bliskimi. Być może znajdziecie tutaj coś, co jest Wam dobrze znane, z czym sami się borykacie. To nie jest wygodna proza, ona naprawdę uwiera, denerwuje, boli. Tak jak w każdej zwyczajnej rodzinie, tutaj tez emocje buzują, a jej członkowie miotają się między potrzebami swoimi i innych. Kiedy Liv, Ellen i Hakon dowiadują się, że ich rodzice rozwodzą się po czterdziestu latach małżeństwa, są totalnie zdezorientowani. Jak to możliwe? Zaczynają się bać, analizować wspomnienia. Rzeczywistość ich przytłacza. Zupełnie tracą grunt pod nogami. Helga Flatland dobitnie pokazuje, jak jedno wydarzenie potrafi zburzyć spokój całej rodziny. Jak nawarstwiające się przez lata problemy mogą z dużą mocą wybuchnąć. Okazuje się, że nie dość, że bohaterowie nie mogą być pewni przyszłości, to paradoksalnie tez przeszłości. Świat zbudowany ze wspomnień wali się, jak domek z kart. Fundamenty rodzinne, na których budowali swoje życie nagle okazały się niewystarczające. Konstrukcja stworzona z oczekiwań, nadziei i planów zaczęła się chwiać... Helga Flatland w niezwykle precyzyjny sposób nakreśliła sylwetki psychologiczne postaci. Tak naprawdę rozłożyła na czynniki pierwsze ich traumy, nawarstwiające się problemy, niespełnione nadzieje, frustracje, właściwie to wszystko, co najbardziej boli. Pokazała relacje rodzinne na różnych poziomach, oraz jaki miały i mogą mieć wpływ na życie każdego z członków rodziny. Ta dogłębna analiza autorki przyniosła efekty, bo ja jako czytelnik zaczęłam odczuwać dyskomfort. Problemy z którymi borykali się bohaterowie mnie również zaczęły uwierać. Pierwszoosobowa narracja, czyli oddanie głosu każdej z postaci pozwoliło mi spojrzeć szerzej na danym problem. Miałam też nieodparte wrażenie, że one otwierały się przede mną. To odczucie, że bohaterowie mi się zwierzają, towarzyszyło mi już do końca. „Współczesna rodzina” to moje kolejne spotkanie z z serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich i znów bardzo udane. Cieszę, że Wydawnictwo Poznańskie tak wspaniale i tak świadomie dobiera pozycje. Niezmiennie zachwycam się oprawą tej serii. Za każdym razem doceniam pracę tłumaczy, tym razem Karoliny Drozdowskiej. Helga Flatland udowodniła, że jest nie tylko świetnym obserwatorem, ale również potrafi bardzo dobrze interpretować to, co widzi, słyszy i odczuwa. "Współczesna rodzina" jest wynikiem bardzo dogłebnej analizy relacji rodzinnych. Jej książka doskonale pokazuje, jak wiele problemów można zamieść pod dywan i jak trudno je potem stamtąd wyciagnąć.