Zapytaj filozofa. Wszystkie pytania, które chcieliście zadać

Zrozum od Wydawnictwa Poznańskiego będzie dla Was lekturą idealną. Kolejna część z serii popularnonaukowej tym razem zagłębia się w temat filozofii. Książka ta jest podzielona na trzy rozdziały, w których autor tematycznie dobrał zadawane przez ludzi pytania. Mianowicie, pytania fundamentalne skupiające się na podstawach bytu, sensu życia. W części drugiej przedstawiane są pytania osobiste, takie które zadajemy sobie najczęściej, czym jest miłość, jaki sens jest w denerwowaniu się rzeczami na które nie mamy wpływu. Natomiast w części trzeciej znajdują się pytania, których podświadomie nie wiemy czy chcemy je zadać, ale wciąż krążą po głowach. Czy coś smakuje nam tak samo jak innym, czy coś może być złe, że aż dobre? Oczywiście to tylko minimalna część pytań, a każdy myślę znajdzie tutaj zagadnienia dla siebie. Książka jest napisana w formie odpowiedzi autora na zadawane pytania przez ludzi, którzy podeszli do rozkładanego stolika z banerem "Spytaj filizofa". Liczne dyskusje o wolnej woli, sensie życia, polityce czy nawet o rybce z akwarium dodały zachęty dla autora, aby spisać wszystkie doświadczania w jednym miejscu i dać odpowiedzi bądź fragmenty nakierowujące na zadawane przez nas samych pytania. Pomimo, iż Ian Olasov powiedział, że "Filozofowanie jest trudne. Ale tylko trudne. Nie jest niemożliwe." To i tak niestety nie będzie to lektura dla każdego, gdyż trzeba rozumieć sens odpowiedzi na trudne pytania.

co chodzi?". W każdym razie frajdę z tego czytania miałam dużą. Już sam pomysł na podstawie którego powstała ta książka jest dość nietypowy. Wyobraźcie sobie grupę profesorów filozofii i studentów ostatnich lat, którzy w centrum Nowego Jorku rozkładają stolik i wystawiają karteczkę "zapytaj filozofa". Tym sposobem, po wielu godzinach rozmów ze zwykłymi ludźmi, o tematach, które zajmują nas wszystkich, przebieg tego projektu uszeregowano i wydano w formie książki. Pozycja podzielona jest na trzy części; pytania fundamentalne (czy mamy wolną wolę?, czy ludzie są z natury dobrzy, czy źli?), pytania osobiste (czym jest miłość?, czy posiadanie rybki jest ok?) i pytania, o których nie wiedzieliście, że chcecie je zadać (czy powinno się zabić małego Hiltera?, czy coś może być tak złe, że aż dobre?). Oczywiście tych pytań jest o wiele, wiele więcej a te wymienione wybrałam na chybił trafił. Każde pytanie to dosłownie strona, dwie czytania a zostały mi w głowie, nasunęły pytań na wiele dni. Zresztą układ książki, podział i zwięzłe podejście do pytań to duży plus książki. Jak we wstępie napisałam, to były rozmowy z ludźmi, one nie mogły być rozprawą filozoficzną, miały zainteresować ale nie zanudzić rozmówców. Do pytań można wracać, można wybrać na co akurat mamy chęć. Można przeczytać jedno, dwa, pogadać w rodzinnym gronie, zastanowić się a można i w dwa wieczory skończyć czytać całą książkę. Styl, w jakim napisano te mini rozważania filozoficzne, jest przystępny ale trudno napisać, że lekki. Choć język jest prosty to niekoniecznie jest to lektura najlżejsza, dobrze się czyta ale jednak specyfika tematu wymusza przemyślenia.

filozofii, nigdy też nie miałam z nią za bardzo do czynienia, ale przyznaję, że Olasov uruchomił trybik w moim mózgu, który natychmiast złapał bakcyla. „Zapytaj filozofa” może być dobrym punktem wyjścia do dalszego zagłębiania się w temat, ponieważ obejmuje szeroki zakres motywów filozoficznych w sposób, który sprawi, że naprawdę chce się dowiedzieć więcej na każdy podjęty przez autora temat. Warto od czasu do czasu sięgnąć po tę pozycję i zastanowić się nad tym wszystkim co nas otacza, czym żyjemy. Co prawda często pytania doprowadzają do kolejnych to pytań, ale to przecież część zabawy. Fakt, może Ian Olasov nie dostarczy odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania (niestety), ale z całą pewnością zostawi sporo miejsca na nasze własne przemyślenia. Udało się to w moim przypadku. Zaangażowałam się w szukanie odpowiedzi do tego stopnia, że zaprosiłam do dyskusji bliskie mi osoby i razem odpowiadaliśmy na zadawane w tej książce pytania. Bawiłam się świetnie podczas lektury, serio.

i zapytalibyście o coś, co nagle wpadłoby Wam do głowy? W 2016 roku Ian Olasov wraz z kilkoma profesorami i studentami filozofii rozstawiając stolik w centrum Nowego Jorku, a tym samym zapraszając przechodniów do zadawania pytań i dyskusji rozpoczęli projekt „Zapytaj filozofa”. Okazało się, że to był strzał w dziesiątkę i skorzystali na tym zarówno filozofowie jak i zwykli ludzie. Ci pierwsi mogli dowiedzieć się, co nurtuje tych drugich i na odwrót. Co z tego wszystkiego wynikło możemy się dowiedzieć dzięki książce, która podsumowuje ten projekt i w której Ian Olasov zebrał wiele zadanych wtedy pytań oraz odpowiedzi na nie. Zachwyca mnie różnorodność tematyczna tej pozycji. To że obok trudnych pytań egzystencjalnych możemy w niej znaleźć również te poruszające bardzo przyziemne sprawy. W trakcie lektury wręcz przeskakujemy między różnymi problemami: społecznymi, ekonomicznymi, naukowymi itd. W większości przypadków odpowiedzi filozofów to jedynie przedsmak, a właściwie wstęp do dalszej dyskusji. Wydaje się, że nie da się w pełni wyczerpać danego tematu i bardzo wyraźnie widać tutaj, że jedno pytanie rodzi kolejne i kolejne. Niektóre rozważania wprawią Was w konsternacje, inne rozbawią, a jeszcze inne zainspirują do zgłębienia danego zagadnienia. Tę książkę można tak naprawdę czytać na wyrywki. Zajrzyjcie po prostu do spisu treści i wybierzcie interesujące Was pytania. Taka konstrukcja książki czyni ją bardzo przystępną w odbiorze. Oczywiście możecie też tak jak ja po prostu przeczytać tę książkę od deski do deski i mieć przy tym ogrom frajdy. I jeszcze mały przedsmak pytań. Jeśli chcielibyście się dowiedzieć, czy keczup to smoothie, co sprawia, że ktoś jest chory psychicznie lub czy posiadanie rybki jest OK, to koniecznie sięgnijcie po „Zapytaj filozofa”. Seria Zrozum po raz kolejny mnie nie zawiodła! Czekam z niecierpliwością na kolejne pozycje! PS Myślę, że jedno pytanie szczególnie Was zainteresuje, zważywszy na okoliczności, a mianowicie: Czy powinno się zabić małego Hitlera? Oczywiście z niewielką tylko zmianą nazwiska... Dziękuję Wydawnictwu Poznańskie za egzemplarz do recenzji!