Jak złodziej przyszła. Reportaże i rozmowy o starości

Materią tej książki jest troska i uważność wobec tych, którzy się starzeją i odchodzą. Autorki z wielkim wyczuciem i delikatnością poruszają sprawy ostateczne, ale robią to w sposób pozbawiony patosu, po ludzku. Znajdziemy tu historie o śmierci i leczniczej mocy wspomnień, o wypaleniu opiekunów, ale też o miłości, na którą, jak piszą autorki, trzeba uważać, bo przychodzi kiedy chce. Także na starość.
Warto się na chwilę zatrzymać i sięgnąć po tę książkę – refleksyjną, mądrą, wielowymiarową. Polecam z pełnym przekonaniem.

Dzieląc się swoją opowieścią i doświadczeniami, myślałam o wszystkich opiekunach rodzinnych doświadczających samotności, bezsilności, rozpaczy i braku nadziei. Moje ciało wciąż czuje czas, gdy byłam w takim miejscu. Opieka nad ciężko chorym bliskim nie może być zadaniem, które dźwiga się bez wsparcia systemu, rodziny, lokalnej społeczności. Mam nadzieję, że ta książka będzie kolejnym kamykiem i w końcu uzbiera się ich tyle, że ruszy lawina, a opiekunowie przestaną być niewidzialni.