Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości

JENNIFER WRIGHT Czy ktokolwiek z nas spodziewał się nadejścia pandemii na skalę światową? Wydaje się, że Jennifer Wright, autorka książki „Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości” mogła mieć w tej kwestii jakieś przeczucia. Zagłębiając się lekturę, odbywamy podróż w czasie, poznając kolejne plagi dziesiątkujące ludzkość. Brzmi mrocznie i przerażająco? Nic bardziej mylnego! Choć problematyka tu poruszana nie należy do łatwych, autorka z lekkości i (uwaga!) humorem przybliża nam kulisy najtrudniejszych momentów w historii, związanych z epidemiami. Choć nie brakuje tu faktów oraz analiz społecznych i historycznych, forma książki sprawia, że można się w nią wciągnąć, jak w najlepszą powieść. Jednym z ciekawszych aspektów książki są opisy mechanizmów ludzkich zachowań, które w ostatnich pandemicznych latach mogliśmy obserwować na własne oczy. Czyżbyśmy nie uczyli się na błędach znanych z przeszłości? Oprócz faktów, ciekawostek i dawki humoru książka przyniosła mi także coś zupełnie niespodziewanego... ukojenie. Plagi były, są i prawdopodobnie jeszcze długo z nami będą, ale nie znaczy to, że jesteśmy na przegranej pozycji. Ludzkość przetrwała, mimo braku świadomości konieczności dbania o zdrowie, a także słabo rozwiniętej medycyny, która dawniej więcej miała wspólnego z wróżeniem z fusów, niż dziedziną naukową. Dziś mamy o wiele lepsze środki do radzenia sobie z tego typu trudnościami, dlaczego więc mielibyśmy nie przetrwać? „Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości” to książka, którą polecam każdemu, kto chce wiedzieć więcej, lubi ciekawostki i niestraszne są mu konfrontacje z różnymi zagrożeniami stawianymi przed ludzkością. Znajdziecie tu mnóstwo wartościowych treści podanych w lekkiej formie. Czego chcieć więcej? Nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Jennifer Wright i jej niestandardowym podejściem do historycznych konfrontacji. Jestem przekonana, że inne tytuły autorki doskonale uzupełnią serię Zrozum Wydawnictwa Poznańskiego.

(nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości” mogła mieć w tej kwestii jakieś przeczucia. Zagłębiając się lekturę, odbywamy podróż w czasie, poznając kolejne plagi dziesiątkujące ludzkość. Brzmi mrocznie i przerażająco? Nic bardziej mylnego! Choć problematyka tu poruszana nie należy do łatwych, autorka z lekkości i (uwaga!) humorem przybliża nam kulisy najtrudniejszych momentów w historii, związanych z epidemiami. Choć nie brakuje tu faktów oraz analiz społecznych i historycznych, forma książki sprawia, że można się w nią wciągnąć, jak w najlepszą powieść. Jednym z ciekawszych aspektów książki są opisy mechanizmów ludzkich zachowań, które w ostatnich pandemicznych latach mogliśmy obserwować na własne oczy. Czyżbyśmy nie uczyli się na błędach znanych z przeszłości? Oprócz faktów, ciekawostek i dawki humoru książka przyniosła mi także coś zupełnie niespodziewanego... ukojenie. Plagi były, są i prawdopodobnie jeszcze długo z nami będą, ale nie znaczy to, że jesteśmy na przegranej pozycji. Ludzkość przetrwała, mimo braku świadomości konieczności dbania o zdrowie, a także słabo rozwiniętej medycyny, która dawniej więcej miała wspólnego z wróżeniem z fusów, niż dziedziną naukową. Dziś mamy o wiele lepsze środki do radzenia sobie z tego typu trudnościami, dlaczego więc mielibyśmy nie przetrwać? „Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości” to książka, którą polecam każdemu, kto chce wiedzieć więcej, lubi ciekawostki i niestraszne są mu konfrontacje z różnymi zagrożeniami stawianymi przed ludzkością. Znajdziecie tu mnóstwo wartościowych treści podanych w lekkiej formie. Czego chcieć więcej? Nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Jennifer Wright i jej niestandardowym podejściem do historycznych konfrontacji. Jestem przekonana, że inne tytuły autorki doskonale uzupełnią serię Zrozum Wydawnictwa Poznańskiego.

każdego Wydawnictwa Poznańskiego. W swojej książce autorka przedstawia 13 chorób, które opanowały ludzkość – jedne są bardziej znane jak tyfus, polio czy dżuma, inne mniej jak plaga taneczna czy śpiączkowe zapalenie mózgu. Okres, który autorka wzięła pod swoje pióro też jest szeroki – sięga starożytności, poprzez kolejne wieki, aż do współczesności i AIDS, o którym trochę pisze w epilogu. Co ważne, autorka ma rewelacyjne pióro! Z humorem (!) pisze o tych wszystkich makabrycznych chorobach, z taką lekkością, że książkę czyta się jak najlepszą rozrywkę, a przecież temat jest poważny. To książka, która opowiada o rozwoju medycyny, o ważnych postaciach w jej historii i o lekcjach, które możemy wyciągnąć na przyszłość. Dzięki lekkiemu stylowi przystępna jest dla każdego czytelnika. Ja jestem w pełni usatysfakcjonowana i na pewno sięgnę po kolejny tytuł tej autorki „I (nie) żyli długo i szczęśliwie. Najgorsze rozstania w historii”.

jak ja się dobrze bawiłam (wiem jak to brzmi przy tym tytule 🙈). Jest z humorem i przystępnie ale to jednak dawne dzieje i nie udało się tematu przedstawić zupełnie "na lekko". Jest sporo historii i sporo terminów medyczno-naukowych. Szczęśliwie, wszystko opisane w sposób daleki od wiedzy, którą znamy ze szkolnych podręczników. Duży plus, tematy nie są potraktowane po macoszemu, rozdziały są dość wyczerpujące, książka obszerna. O czym przeczytamy? O epidemiach towarzyszących ludzkości przez stulecia ale także związanym z tym postępem w kulturze i nauce. Marek Aureliusz, Nostradamus, Nietzsche, Aztekowie i inni. Dżuma, syfilis, ospa, ale i wybuchy zbiorowej histerii, objawiające się śmiechem czy tańcem. Doświadczenia przeprowadzane na ludziach, metody leczenia, publikacje medyków z odległych lat ale też wypowiedzi współczesnych historyków medycyny. Autorka podejmuje się interpretacji pewnych zjawisk bądź metod leczenie porównując je do czasów nam współczesnych, zgodnie z wiedzą, którą dziś dysponujemy. Odnosi się np. do pierwszej próby "szczepionek" czy przeszczepów, wpływu higieny na zdrowie, grup wsparcia itp. Zagadnienia dziś dla nas powszechne, kiedyś stanowiły fanaberie ale też spotykały się z krytykanctwem. Autorka wyciąga z tego zestawienia "kiedyś - dziś" bardzo mądre, wiarygodne wnioski. Całość uatrakcyjniają nawiązania do klasyki literatury ale i współczesnych nam filmów, seriali... W książce, tak bardzo na czasie, Wright nawiązuje do władzy, rządów. Jak bardzo zaufanie publiczne ale też mądre decyzje mogą przełożyć się na ograniczenie skutków epidemii, jak ważne jest, kto nam przewodzi. Bardzo dużo aspektów książki można odnieść do sytuacji, z którą przyszło nam się obecnie zmierzyć. Ukłon dla tłumacza Macieja Miłkowskiego, bo nie dość, że pozycja  popularnonaukowa to jeszcze ze sporą dawka humoru. Przypuszczam, że to nie łatwe zadanie. Dodatkowy plus dla polskiego wydawcy za świetną okładkę. POLECAM ANTYSZCZEPIONKOWCOM. NIE MUSICIE SIĘ PRZEMĘCZAĆ, WYSTARCZĄ TRZY STRONY PRZED SNEM!