„Solo” autorstwa Zośki Papużanki to poruszająca, intymna i pełna empatii opowieść o kobietach, które stoją wobec własnej samotności. O tych, które po rozstaniu, zdradzie, rozwodzie lub zwyczajnym przemęczeniu życiem próbują odnaleźć siebie na nowo. To książka o tych momentach, kiedy coś pęka, a kobieta staje przed lustrem i pyta – kim jestem?, kiedy wszystko się skończyło.
Samotność jako doświadczenie, nie wyrok
W „Solo” Zośka Papużanka pokazuje samotność nie jako porażkę, ale jako etap, przez który przechodzą kobiety w różnym wieku i sytuacjach. Bohaterki jej prozy to matki i córki, singielki, kobiety po rozwodzie i te, które z pozoru mają wszystko, a jednak czują pustkę. Autorka nie szuka sensacji –pisze o tym, co zwyczajne, bolesne i prawdziwe.
W jej opowieściach nie ma patosu ani moralizowania. Jest natomiast czułość wobec ludzkiej kruchości i przekonanie, że samotność może być początkiem – nie końcem.
Zośka Papużanka – głos współczesnych kobiet
Zośka Papużanka zadebiutowała w 2012 roku powieścią Szopka, nominowaną do Nagrody Literackiej Nike i Paszportów „Polityki”. Kolejne książki – On, Świat dla ciebie zrobiłem, Przez, Kąkol i Żaden koniec – ugruntowały jej pozycję jednej z najważniejszych autorek współczesnej polskiej prozy.
Papużanka publikowała również opowiadania w „Tygodniku Powszechnym”, „Radarze”, „Piśmie”, „Miesięczniku Znak”, „Vogue”, „Czasie Literatury”. Napisała kilka felietonów dla „Gazety Wyborczej”, a w „New Eastern Europe” drukowała recenzje literackie oraz współredagowała numery o Krakowie poświęcone twórczości Tadeusza Kantora.
W swoich książkach Papużanka konsekwentnie przywraca głos kobietom – pokazuje ich zmagania, ambicje, emocje i codzienne wybory, bez upiększeń, ale z ogromnym zrozumieniem.
Dlaczego warto sięgnąć po „Solo”
„Solo” to nie tylko literacki portret samotności, ale też manifest kobiecej siły i niezależności emocjonalnej. Książka stawia pytania o to, czy można być szczęśliwą bez drugiej osoby, jak pogodzić się z przemijaniem i jak odbudować siebie po utracie.
To literatura, która nie moralizuje, lecz rozumie. Dla czytelników, którzy cenią prawdę, uważność i emocjonalną głębię.
