Zełenski. Poza scenariuszem

mężczyzna który w wyborach zdobył zawrotne 73% poparcia, a na którego świat zwrócił oczy za sprawą wojny wypowiedzianej przez Rosję? "Ironia losu sprawiła jednak, iż ten, którego prezydent Rosji nie chciał uznać za równego sobie, stał się grabarzem współczesnego rosyjskiego reżimu." Serhij Rudenko, krajan Zełenskiego sięga za kulisy politycznej drogi obecnego prezydenta Ukrainy. Prześwietla jego zawodowe znajomości, popełnione gafy oraz kontrowersje, które narastały swego czasu wokół jego osoby. Posiłkując się wypowiedziami ekspertów czy byłych współpracowników Wołodymyra, wskazuje na niekompetencje w temacie ekonomii oraz nieznajomość funkcjonowania aparatów państwowych, w tym instytucji prawa, a także niesłowność w kwestii walki z korupcją oraz szeroko zakrojonym kolesiostwem. Dziennikarz daleki jest od wystawiania pochwalnej laurki, co może nieco zaburzyć medialny obraz Zełenskiego. Bogiem a prawdą, nie znajdziecie tutaj zbyt wielu faktów dotyczących życia osobistego prezydenta, a tym bardziej kontrargumentów przemawiających na jego korzyść. Nasuwa się więc pytanie na ile ta polityczna biografia - czy też wstęp do takowej - pozostaje bezstronna? Napisana prostym językiem nie trzyma się zbytnio chronologii czasu. Sporo miejsca poświęca na humorystyczny program KWN - na mój gust może nieco zbyt wiele. Niepochlebna narracja ulega zmianie w momencie, gdy jest mowa o wojnie z Rosją. Tak jakby Zełenski przed i w trakcie był zupełnie inną osobą. Nie ulega wątpliwości, że Wołodymyr nie o takiej prezydenturze marzył. Pragnął raczej być prezydentem pokoju i położyć kres wojnie toczącej się w Donbasie, tymczasem przyszło mu się mierzyć z wyrachowanym ludobójstwem i ogromem rozpaczy. Czas i historia pokażą jak zdał ten egzamin, jednak już dziś wyłania się oblicze niezłomnego człowieka, który wreszcie zaczął być traktowany poważnie na światowej scenie politycznej. Zdaje się, że bezpowrotnie minęła wystudiowana prezencja a na jej miejscu pojawił się nagi człowiek w całym swym zmęczonym obliczu. Lider nie ukrywający prawdziwych emocji, które nim targają. Zdzierający gardło by przypomnieć o wojnie wypowiedzianej przez Kreml.